Leef jij (al) zonder stress?
Werk, het gezin, je relatie, familie en vrienden; allemaal verdienen ze jouw aandacht maar het valt vaak ook niet mee om al die balletjes hoog te kunnen houden…
Simpel gezegd : we hebben het gewoon te druk!
Drukte kan een goede afleiding zijn maar te veel drukte brengt ons toch wel heel veel stress…
En geloof mij…stress is een echte killer…
Niet dat je er meteen aan dood gaat ofzo..alhoewel…als je de conditie van je hart al niet zo goed is kan stress inderdaad een killer zijn…
Maar wees eens eerlijk; voel jij je nu gelukkig bij dat drukke leven?
Ook ik had een keidruk leven; gezin, huisdieren, huishouden en 2 bedrijven en eigenlijk wilde ik bij thuiskomst na een lange dag altijd even ‘acclimatiseren’; even in mijn eigen bubbel met niets of niemand om mij heen…
Maar tja….mijn dag was gewoon nog niet voorbij dus zette ik alles op alles om iedereen mijn verdiende aandacht te geven..
Behalve mezelf..
Ik was vooral bezig iedereen tevreden te stellen..
Behalve mezelf.
Ik was moe, heel moe en het even, terwijl de kids tv keken, mijn ogen dichtdoen werd een nappie van 1,5 uur na het eten….
En het was niet dat ik er echt van opknapte; mijn lichaam schreeuwde erom!
Jaren deed ik mijn ‘nappie’ en de enige die er moeite mee had was ik….
De rest zag gewoon dat ik het niet trok..
Mijn humeur werd er niet beter op..
Want de vermoeidheid was op een gegeven moment een constante factor in mijn leven..
Iedere stap die ik zette was eigenlijk teveel, maar hey er was zoveel te doen…
Totdat ik last van mijn buik kreeg….
Ik sleepte mij iedere dag door de dag heen, totdat.. de pijn en de vermoeidheid mij knock-out sloegen en ik wakker werd met ambulance personeel rondom mij heen…
Ik werd geopereerd, nam niet de geadviseerde 6 weken maar 3 weken ‘vrij’ en ik ging door met mijn drukke leven en voor een tijdje voelde ik mij fitter en had weer de energie om iets te ondernemen.
Dom..domm..
Een paar jaar later kwam die moker weer; nu 2x zo hard als daarvoor en weer liet mijn lichaam het afweten…
Ik was boos, heel boos want hoe durfde mijn lichaam mij in de steek te laten…
Ik was nog helemaal niet klaar met mijn leven….
Ik wilde mijn kinderen hun kinderen zien opgroeien..
Ik wilde samen oud worden met mijn man…
Voor mij een wake up call (eindelijk)….
Ik moest iets veranderen aan mijn leven….
Ik wilde de regie terug over mijn eigen leven..
Maar ik wilde vooral gelukkig zijn.
De eerste stap die ik zette was het afstoten van 1 bedrijf en voerde daar meteen een vaste vrije dag bij in….
Dat gaf alvast wat rust..
De 2e stap was dat onze zakelijke telefoons na sluitingstijd uitgingen…wat een rust gaf dat..
En zo heb ik stap voor stap veranderen gebracht in mijn leven..
Wat wilde ik?
Wat bracht mij plezier (energie) en wat kostte mij juist energie?
En was meer inkomen echt nodig of konden we met wat we nu hadden gewoon rondkomen?
Door deze veranderingen stap voor stap in te voeren kon vooral ik als ‘controlefreak’ langzaam wennen aan een rustiger leven en eerlijk gezegd: het beviel me wel!
Ik ging eindelijk het leven leiden wat ik wilde …
Ik werkte met plezier…mijn kinderen kregen hun speciale mama tijd en mijn man gleed gewoon mee in alle veranderingen…
Stress werd ontspanning..
Meer ontspanning werd positieve energie
En positieve energie brengt geluk..
Ik ben inmiddels een gelukkig mens met een heel simpel leven..
Jij kan dat ook.
Als je dat nodig hebt.
Kwestie van keuzes maken, echt waar…
Liefs,
Vanessa
Reactie plaatsen
Reacties